17 વર્ષે પગ કાપવાનો વારો આવ્યો: સુધા ચંદ્રન ઘરવાળાઓ ઉપર બોજ બનવા માગતાં ન હતાં, પિતા પાસે મરવાની વાત કરી હતી

આજના ‘સ્ટાર ટોક્સ’માં આપનું સ્વાગત છે. આજે અમે તમને એવી એક્ટ્રેસ વિશે જણાવવા જઈ રહ્યા છીએ જેને 17 વર્ષની ઉંમરમાં એક અકસ્માતમાં પોતાનો પગ કાપવો પડ્યો હતો. આ અકસ્માત પછી તેમને જીવવાની બિલકુલ ઈચ્છા જ ન હતી, પરંતુ આજે તે હિન્દી સિનેમા અને ટેલિવિઝન જગતના જાણીતા ચહેરાઓ પૈકી એક છે. અમે વાત કરી રહ્યા છીએ અભિનેત્રી સુધા ચંદ્રનની જે હાલમાં ટીવી શો ‘ડોરી’માં લીડ રોલમાં જોવા મળે છે.

ટીવી શો ઉપરાંત હિન્દી ફિલ્મોમાં પણ કામ કરીચૂકેલી સુધા તેમના નેગેટિવ રોલ માટે જાણીતી છે. તેમણે સિરિયલ ‘કહીં કિસી રોજ’માં રામોલા સિકંદર અને સિરિયલ ‘નાગિન’માં યામિનીના પાત્રથી દર્શકોમાં એક અલગ ઓળખ બનાવી છે.

તાજેતરમાં દિવ્ય ભાસ્કરને સુધા ચંદ્રનની પ્રેરિત વાર્તા તેમના જ શબ્દોમાં સાંભળવાનો મોકો મળ્યો –

સમય સવારના 10નો હતો. અમે ટીવી સિરિયલ ‘ડોરી’ના સેટ પર પહોંચ્યા જ્યાં સુધા ચંદ્રન તેમના પાત્ર ‘કૈલાસી’ માટે ગેટઅપ તૈયાર કરવામાં વ્યસ્ત હતી. અમે તેમના મેક-અપ રૂમમાં પ્રવેશ્યા કે તરત જ અભિનેત્રીએ ખૂબ જ પ્રેમથી અમારું સ્વાગત કર્યું. 17 વર્ષની ઉંમરે જીવવાની ઈચ્છા ગુમાવવાથી લઈને માતા-પિતા વિરુદ્ધ લગ્ન કરવા, નેશનલ એવોર્ડ મળ્યા છતાં વર્ષો સુધી બેરોજગાર રહેવાથી લઈને બોલિવૂડમાં કામ ન મળવા સુધી સુધા ચંદ્રને તેમના જીવનનાં તમામ પાસાઓ પર ખૂલીને વાતચીત કરી હતી.

બાય ધ વે, શું તમે જાણો છો કે સુધાએ માત્ર સાડા ત્રણ વર્ષની ઉંમરે ભરતનાટ્યમ શીખવાનું શરૂ કર્યું હતું. એટલું જ નહીં તેઓ અભ્યાસમાં પણ ટોપર હતા. સુધા ચંદ્રનના પિતા કે.ડી. ચંદ્રન કેરળનો રહેવાસી હતો. તેમણે મુંબઈમાં અમેરિકન લાઈબ્રેરીમાં કામ કર્યું જ્યારે તેમની માતા થંગમ, ગૃહિણી અને શાસ્ત્રીય ગાયિકા હતી. તેમનાં માતા-પિતા બંને ઇચ્છતાં હતાં કે તે આંતરરાષ્ટ્રીય ડાન્સર બને. સુધા ચંદ્રનને સારું નૃત્ય કરવા માટે પ્રેરિત કરવા ઉપરાંત તેમની માતાએ પણ તેમને સારો અભ્યાસ કરવા માટે પ્રેરણા આપી હતી.

અભિનેત્રીના જણાવ્યા અનુસાર, તેમની માતા તેમના અભ્યાસને લઈને ખૂબ જ કડક હતાં અને તેઓ હંમેશાં ઇચ્છતાં હતાં કે તેઓ તેમના ક્લાસમાં ટોપ કરે. સુધા ચંદ્રન ઔદ્યોગિક અને આંતરરાષ્ટ્રીય અર્થશાસ્ત્રમાં ડિગ્રી ધરાવે છે. જોકે સુધા હંમેશાં ડાન્સિંગમાં પોતાની કારકિર્દી બનાવવા માગતા હતાં. 1981માં 17 વર્ષની ઉંમરે એક અકસ્માતમાં સુધાનો પગ કાપવો પડ્યો હતો. જે પછી તેમની ડાન્સિંગ કરિયર જોખમમાં આવી ગઈ હતી, પરંતુ તે કૃત્રિમ પગ પહેરીને ફરીથી સપનાં સાકાર કરવા લાગી હતી.

સુધાએ તેમની એક્ટિંગ કરિયરની શરૂઆત તેલુગુ ફિલ્મ ‘મયૂરી’થી કરી હતી જે તેમના જીવન પર આધારિત હતી. બાદમાં આ ફિલ્મ તમિળ, મલયાલમમાં ડબ કરવામાં આવી હતી અને તેમની હિન્દી રિમેક ફિલ્મ ‘નચે મયૂરી’ પણ બની હતી. સુધા ચંદ્રને પણ આમાં કામ કર્યું હતું.

અકસ્માત પછી મારી પાસે જીવવાનું કોઈ કારણ નહોતું
સુધા ચંદ્રન કહે છે, હકીકતમાં એ અકસ્માત પછી મારી પાસે જીવવાનું કોઈ કારણ નહોતું. સવાલ એ હતો કે હવે એક પગ વગર હું શું કરીશ? તે સમયે, હું એક પક્ષી હતી, જેમને કિશોરાવસ્થામાં ઘણું કરવાનું સપનું જોયું હતું. હું જીવનના તે તબક્કે પહોંચી ગઈ હતી જ્યાં હું મારી ફ્લાઇટમાં સવાર થવાની હતી ત્યારે મને અકસ્માત થયો. આ વાત છે વર્ષ 1981ની. રસપ્રદ વાત એ હતી કે તે અકસ્માતમાં મને સૌથી ઓછી ઈજા થઈ હતી.

મારા જમણા પગમાં થોડું ફ્રેક્ચર થયું હતું. હવે, તે અકસ્માતનો કેસ હોવાથી અમે તાત્કાલિક પોલીસ અને તબીબી સહાય મેળવી શક્યા નથી. અમને સરકારી હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવામાં આવ્યા હતા જ્યાં તેઓએ મારો કેસ વધુ ખરાબ કર્યો હતો. મારા પગની ઘૂંટી પર એક નાનો કટ હતો જે ડૉક્ટરે બરાબર સાફ કર્યો ન હતો. તેણે ઈજાના ટાંકા કર્યા અને તેના પર POP (પ્લાસ્ટર ઑફ પેરિસ) લગાવ્યું. થોડાં અઠવાડિયા પછી ઘા સંપૂર્ણપણે રૂઝાઈ ગયો હતો.

જીવનની આ વાર્તા મનમોહન દેસાઈની ફિલ્મ ‘અમર અકબર એન્થની’ જેવી જ હતી
ખરેખર, મારા જીવનની આ વાર્તા મનમોહન દેસાઈની ફિલ્મ ‘અમર અકબર એન્થની’ જેવી જ હતી. મારાં માતા-પિતાને જુદા જુદા વોર્ડમાં દાખલ કરવામાં આવ્યાં હતાં. મારા પિતાને તેમની પત્ની અને પુત્રી જીવિત છે કે નહીં તે શોધવામાં માત્ર 6 દિવસનો સમય લાગ્યો હતો. આખરે, જ્યારે તેઓને ખબર પડી કે તેમની પુત્રીની સારવાર સારી ચાલી રહી નથી, ત્યારે તેઓએ મને ચેન્નાઈની હોસ્પિટલમાં સારવાર અપાવવાનું નક્કી કર્યું હતું. તે હોસ્પિટલમાં અમને જાણવા મળ્યું કે એક નાની ઈજા ગેંગરીનમાં ફેરવાઈ ગઈ હતી (એક ખાસ પ્રકારનો રોગ જેમાં શરીરના અમુક ભાગોના પેશીઓનો નાશ થવા લાગે છે).

મારા પિતાને કહ્યું- ‘જો બની શકે તો મને જવા દો, મારે જીવવું નથી’
મારાં માતા-પિતાએ ખૂબ જ પ્રયત્ન કર્યો કે મારો પગ કપાઈ ન જાય. તેઓ જાણતાં હતાં કે હું નાચ્યા વિના અધૂરી છું, પરંતુ નિયતિના અન્ય નિર્ણયો હતા. મારો પગ કાપવા સિવાય કોઈ વિકલ્પ નહોતો. તે સમયે મેં મારા પિતાને કહ્યું – ‘જો શક્ય હોય તો મને જવા દો, મારે જીવવું નથી’. ખરેખર, હું મારાં માતા-પિતા પર બોજ બનીને જીવવા માગતી ન હતી. તે સમયે મારા પિતાએ મારી સંભાળ લીધી અને કહ્યું કે તેઓ મારા પગ બનીને મને ટેકો આપશે. તેમને આપેલ આ વચન તેમણે તેમના અંતિમ શ્વાસ સુધી નિભાવ્યું. હું હંમેશાં તેમની આભારી રહીશ.

તે જ વર્ષે જયપુર ફૂટની શોધ અને મારા પગને ફિટ કરાવવું એ મારા માટે કોઈ ચમત્કારથી ઓછું ન હતું. હું માત્ર ડાન્સ કરવા માગતી હતી, હું જયપુર ફૂટથી ચેન્નાઈથી મુંબઈ આવી હતી. હું 3 વર્ષની ઉંમરે જે શીખી હતી તે હું ફરીથી શીખી રહી હતી.. ઘણી વાર લોહી નીકળતું અને હું બાથરૂમમાં જઈને રડતી હતી. જોકે મેં ક્યારેય હિંમત હારી નથી. એ અકસ્માત પછી મને મારા પગ પર ઊભા રહેવામાં 3 વર્ષ લાગ્યાં.

પહેલીવાર નકલી પગ સાથે ડાન્સ કર્યો, તે સમાચાર બન્યા

જ્યારે પ્રથમ વખત કૃત્રિમ પગ સાથે ડાન્સ કર્યો ત્યારે તે સમાચાર બન્યા હતા. મારી વાર્તાની એટલી ચર્ચા થઈ કે તેમના ઉપર ફિલ્મ પણ બની છે. મને યાદ છે, લોકો મારી ફિલ્મના પોસ્ટરની પૂજા કરતા હતા. તે સમયે હું રીલ લાઈફની હિરોઈન બની ગઈ હતી. મને નેશનલ એવોર્ડ મળ્યો હતો. દુનિયા છોડીને ગયા પછી સામાન્ય રીતે લોકો તમારા વિશે વાંચે છે. બાળકો શાળામાં મારા વિશે વાંચે છે. આનાથી મોટી સિદ્ધિ શું હોઈ શકે?

પ્રથમ ફિલ્મ ‘મયૂરી’ હિટ રહી હતી, પરંતુ તે પછી ડિપ્રેશનનો પણ સામનો કરવો પડ્યો
પહેલી ફિલ્મ ‘મયૂરી’ પછી મેં કેટલીક ફિલ્મો કરી, પરંતુ તે સારી ન ચાલી. કદાચ હું દર્શકોની અપેક્ષાઓ પર ખરા ઊતરી શકી નથી. કદાચ હું પણ સમજી શકતી ન હતી કે શું થઈ રહ્યું છે? લોકોએ મને વારંવાર અહેસાસ કરાવ્યો કે હું ગ્લેમર ફિલ્ડ માટે નથી બની. તેઓ કહેશે કે શા માટે કોઈ ખાસ પડકારવાળા વ્યક્તિને નોકરી આપશે?

આ સાંભળીને હું ઉદાસ થઈ જતી હતી. આ સમય દરમિયાન મેં એવો સમયગાળો પણ જોયો જ્યારે નિર્માતા મને જાણતા હોવા છતાં અજાણ્યા બની જતા.

રામોલા સિકંદરનું પાત્ર મારા માટે ટર્નિંગ પોઈન્ટ સાબિત થયું.

7 વર્ષની રાહ જોયા પછી, મને મારો આગામી પ્રોજેક્ટ મળ્યો. વર્ષ 2001માં એકતા કપૂરે મને ‘કહીં કિસી રોજ’ ઓફર કરી હતી. એ શોમાં રામોલા સિકંદરનું પાત્ર મારા માટે ટર્નિંગ પોઈન્ટ સાબિત થયું. જો કે તે પછી મને માત્ર નેગેટિવ પાત્રો જ મળતાં રહ્યાં. વેલ મને નકારાત્મક ભૂમિકા ભજવવામાં ખૂબ જ મજા આવે છે અને તેથી જ મને તેના વિશે કોઈ ફરિયાદ નથી.

‘માલામાલ વીકલી’ સુપરહિટ હોવા છતાં ફિલ્મોની ઑફર નહોતી થઈ રહી
મારી કારકિર્દીની શરૂઆત ફિલ્મોથી કરી હતી, પરંતુ દુર્ભાગ્યવશ મને આ ક્ષેત્રમાં વધુ કામ ન મળ્યું. લોકો મને પૂછે છે કે તમે ફિલ્મો કેમ નથી કરતાં? ખરેખર, મને હજી સુધી આનો જવાબ મળ્યો નથી. મેં વર્ષ 2006માં ફિલ્મ ‘માલામાલ વીકલી’ કરી હતી જે સુપરહિટ રહી હતી. આમ છતાં મને ફિલ્મોની ઓફર ન થઈ. સારું, ટીવી મારી આજીવિકા છે અને હું તેમને ક્યારેય નહીં છોડું.

માતા હંમેશાં ઇચ્છતાં હતાં કે હું તમિળ-બ્રાહ્મણ પરિવારમાં લગ્ન કરું પણ…
મારા પતિ રવિ ડાંગ પંજાબી છે અને તેઓ આ ઈન્ડસ્ટ્રી સાથે જોડાયેલા છે. ખરેખર, રવિ અને મારી મુલાકાત એક ફિલ્મના શૂટિંગ દરમિયાન થઈ હતી. ખાસ વાત એ છે કે તે ફિલ્મ ક્યારેય રિલીઝ થઈ નથી. મારી માતા હંમેશાં ઇચ્છતાં હતાં કે હું તમિળ -બ્રાહ્મણ પરિવારમાં લગ્ન કરું, પરંતુ મારા નસીબમાં કંઈક બીજું જ લખાયેલું હતું. જ્યારે મેં મારાં માતા-પિતાને રવિ વિશે કહ્યું, ત્યારે શરૂઆતમાં તેઓ તૈયાર નહોતાં, પરંતુ સમય જતાં તેઓએ સ્વીકાર્યું.